Nefel

[ ÎNÊ, 2024-04-19 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

abortion at 10 weeks
abortion pill procedure shouldersofgiants.co.uk
Karîkator jî dikarin xelkî biarînin

STOCKHOLM, 12/2 2006 — Yek ji armancên serekî yên rêxistinên îslamî yên usûlî û terorîst û dewletên mîna Sûriye û Îranê ew e ko nakokiyan di navbera rojava û misilmanan de zêdetir bikin ko bigehin sewiyeya şerê misilman û cîhana mesîhî da ko ew bi hindê rê bigirin li ber cîhangîriyê û bayê guhorînê û maytêkirina kenkeneyên cîhanê di karûbarên dewletên wan de, da ko ew li deverên xwe destên xwe dabinin ser desthilatê û tê de bi dilê xwe bikevin.

Çi hilketineka çêtir bo wan ji pirsa karîkotêrên Mihemed pêxemberî nebû. Wan ew bikar anî û bi hestên misilmanan leyistin bo ko wan li dijî ne bes Danmarkê lê bi rêya Danmarkê li dijî USA û dewletên Ewropî û weha li dijî kirîstiyanan bikar bînin. Dewletên mîna Îranê û Sûriyeyê xwestin bi hindê berê xelkê xwe ji pirsên hundirîn bidin ser derve û kerbê li hember rojavayiyan bizoxînin û rêxistinên fanatîk yên îslamî jî xwestin bi hindê hestên dînî biarînin û bo bihêzxistina xwe bikar bînin. Xwenîşandanên aryayî û bi sloganên dijwar derketin û êriş birin ser çend sefaretên ewropî û çend jê sotin û alaya danmarkî binpê kirin û sotin. Peyam jî aryayî û reaksiyonbar bûn, her ji sizadana kesên ji çêkirina resimên weha û weşandina wan berpirsiyar heta ji navbirina Danmark û Îsraîl û Emerîkayê.

Weha bû ye ko mirovî şaşiyek kir û vekirî daxwaza lêborînê kir û eger yê li hember aliyê xêrxwaz û ne inyetxerab be wê lêborînê qebûl dike û lihevhatin çê dibe. Lê nameya daxwaza lêborînê ya ko serinivîskarê rojnameya Jyllands-Posten bi xwe û bi erebî jî belav kirî û gelek hewildanên din çi reaksiyoneka baş di nav van msilmanên tingijî de nedît ji ber ko mebesta yên li pişt arandina vê pirsê radiwestin ne qebûlkirina yekdu û ji hevdu nêzîkbûn e, lê berûvajî vê armanc piçandina peywendiyan e û hilkirina şeran e û bi kuttek bihaneyeka weha bi dest wan ketiye.

Xelkê me pir dîndar û di van pirsan de nazik û hestdar e û bi sîstema xwe ya kevnar ya nirxandinê dijît. Civakên devera me belkî ji ber paşvemayîna siyasî û aborî û civakî pirtir ji civakên ewropî girêdayî biha û nirxên xwe yên kevn in. Ji ber hindê jî ew di piraniyê de li dijî bayê cîhangîrî û guhorînê radiwestin û di nav wan de hene yên dizanin ko ew guhorîn berjewendiyên wan yên kesî û grupî têk dide û hene ko ji encamên guhorînê ne êmin in û jê ditirsin.

Di rewşeka weha de pir hêsan e ko xelkê me bêt arandin û ne ko bes bi xwenîşandanan li dijî belavkirina karîkatorên Mihemed pêxemberî der bikeve lê can û welatên xwe jî ji bo pirsên weha bêxin tehlukeyê. Dînatî ye ko mirov mirovan û beşeriyetê ji ber çend karîkatorên ko çend kesan çêkirine û ji bo çi mebestekê çêkiribin jî, bêxe ber gefa lêkdan û şer û kuştinê. Mebesta min nebes reaksiyona misilmanan ya zêde dijwar bi tenê ye, lê her weha û berî wê ew rojname û malper in yên ko karîkatorên satîr li ser kesên mîna Mihemed pêxemberî belav dikin.

Pêwîst nake yên ewropî, bi taybetî mirov û xelkên weha wekî yên devera me gelek bi nirxên xwe yên olî ve girêdayî li dijî xwe biarînin û bi vî karê xwe xizmetekê pêşkêşî ususlî û terorîstan û rijêmên dikator yên mîna Sûriye û Îranê bikin û bibin egera bêtir jêkdûrbûna hedru aliyan û bihêzxistina tevger û rêxistinên îslamî û bi taybetî yên usûslî û bêtir probleman û belkî jî bêtir şeran.

Xwe gelek baştr dibû eger çi aliyekî hestên aliyê din birîndar nekiriban. Baştir dibû eger resimên weha nehatiban belav kirin û baştir dibû ka çawa rojnameya danmarkî Jyllands-Posten resimên satîr yên Îsa pêxemberî ji ber hesta kirîstiyanên danmarkî belav nekirîn, wê yên Mihemed pêxemberî jî ne weşandiban. Lê em dizanin di vî çerxê berferehbûna azadiyên ferdan û azadiyên bîrûbawer û derbirînan û azadiyên rojnamevaniyê de, di vî serdemê şoreşa ragihandina elektironîk de kontroleka weha bi yekcarî li ser hemiyan ne mimkin e.

Divêt dilê misilmanan jî fereh be û ew li hember bûyerên weha li ser xwe bin û berî ko ew reaksiyonê nîşan bidin û derbikevin nav meş û xwenîşandanên weha ew hizra xwe baş tê de bikin û weha nekin ko ew ji pişt perdeyan ve û bo meremên taybetî yên çend kes û çend aliyan bên bikar anîn.

Rojnameya danmarkî Jyllands-Posten ev 12 resimên satîr li ser Mihemed pêxemberî di 30/9 2005-ê weşandine lê pirs weha dereng piştî çend mehan hat arandin. pirsyara min ew e gelo bo çi ev pirs ne hîngê lê niho, wextê nakokiyên di navbera USA û Îranê de mezintirbûne hat bîra misilmanên fanatîk.

Gelo eger misilman mafî didin xwe ji ber resimkirina pêxemberê xwe bixeyidin ew çima yên din bi sotina ne bes cihê ambasadên wan lê her weha alayên wan dixeyidînin, ma ala jî ne nîşana dewlet û neteweyekê ye û binpêkirin û sotina alayê binpêkirina wan e? Erê gelo demê Talebanan li Efgansitanê pîroziyên Buddiyan jinav dibirin çima misilman bê deng bûn û çima reaksiyona buddiyan ne weha dijwar bû wekî ya misilmanan. Çima reaksiyonên danmarkiyan li ser sotina ambasad û alaya wan ne wekî yên misilmaman dijwar û har bûn? Diyar e sîstema hilsengandinê ya civakên me yên misilman bo kes û xelik û bûyer û dewrûber û cîhanê pêwîstî bi têfikirîn û minaqeşekirinê heye û ya duristtir ew e civakên me yên misilman bisteh bikin û berî her tiştekî di xwe de li şaşiyê bigerhin berî ko tila xwe dirêj bikin yên din.

-----------------------------------

Nivîskar: SIDQÎ HIRORÎ
Weşandin: 2006-02-12
Xwendin: 5594